Tomi Adeyemi – die één van de gasten was op Yalfest NL dit jaar – brengt met Bloed en beenderen een fantasyboek dat toch ook wel eigentijds is. Het verhaal gaat over Zélie de de magie terug wilt krijgen in Orisha en daarvoor tot het uiterste gaat. Met de hulp van de prinses moet ze uit de handen blijven van prins Inan en dat blijkt moeilijker dan gedacht.
Kan ze Orisha redden tegen de monarchie van de koning en de magie terugbrengen?
Tomi Adeyemi – Angelique Verheijen – Harpercollins YA – Young Adult – 2018 – 472 pagina’s
Eigenlijk ben ik niet zo’n fan van fantasy young adult, maar toen het boek gekozen werd voor een lokale leesclub wilde ik het boek graag een kans geven. Die afkeer naar fantasy boeken komt namelijk deels ook doordat ik nog haast geen fantasy gelezen heb en daar moest dringend iets aan veranderen, vond ik. Daarnaast heb ik ook al heel veel over dit boek gehoord en kunnen we het zeker en vast een hype noemen, maar is het die hype ook waard?
Een verhaal dat nog nooit verteld werd
Ik moet zeggen dat het een erg origineel verhaal is en het getuigt dat de schrijfster erg veel fantasie heeft. Ze weet alles tot de details uit te werken, zelfs de kleinste details worden aangepast aan de wereld waarin we ons bevinden (bijvoorbeeld: ‘in bliksemsnaam’ in plaats van ‘in vredesnaam’ of ‘manen’ in plaats van ‘maanden’). Dat vind ik straf gedaan.
Wisselend vertelperspectief
Daarnaast wordt er ook heel veel gewisseld qua vertelperspectief. Zo zijn er meer dan 60 hoofdstukken met afwisselende lengten. Het is dan ook fijn dat je het verhaal vanuit meerdere personages bekijkt zodat je zo elke kant van het verhaal kan begrijpen. Zowel vanuit de burgers, als uit de blik van de vijand.
Goed uitgewerkte personages
Ook maak je in het boek snel kennis met de verschillende personages, wat er naarmate het verhaal wel meer worden. In het begin vond ik het nog niet duidelijk wie juist ‘Baba’ was, maar dat kom je later te weten. De personages maken duidelijk een evolutie mee gedurende het verhaal.
Hedendaagse problematiek
Het is niet zomaar een fantasyverhaal, maar er schuilt ook hedendaagse problematiek in het verhaal. Dat wordt bevestigd door het nawoord van Tomi Adeyemi. Zo komen er problemen als racisme in het boek voor en blijft het dus niet enkel bij pure fantasy, wat een leuk detail is.
Het verveelt niet
Het boek telt bijna 500 pagina’s, maar het leest erg vlot. In het begin moet je even wennen aan de vele informatie die je krijgt, maar eenmaal je daardoor bent gaat het verhaal snel vooruit en gebeuren er heel veel dingen op een korte termijn waardoor het verhaal je op geen enkel moment verveelt.
Toch niet helemaal mijn ding?
Op basis van objectieve feiten kan ik dit boek alleen maar aanraden en volgensmij zijn er veel mensen die dit ook een goed boek zullen vinden. Vandaar ook de vele lovende recensies die ik voorheen las. Ik vond het ook een goed boek, maar ik vond het meer naar het einde toe toch een beetje té veel gaan over enkel en alleen magie. Mijn voorkeur blijft toch stiekem wat meer uitgaan naar contemporary YA.
Besluit
Ik denk dat ik na het lezen van dit boek zeker nog wel eens vaker een fantasy boek ga overwegen om uit mijn comfort zone te stappen. Dit boek is namelijk erg goed geschreven, is niet langdradig en neemt je helemaal mee in de magische wereld die de naam Orisha draagt.
Ik heb echt al zoveel goede dingen gehoord over dit boek…
Het staat ondertussen echt al lang op mijn to-read lijst maar ik geraak er momenteel nog niet aan 🙂
Wel een hele fijne recensie, hij geeft mij nog meer zin om dit boek te lezen.
LikeLike